آب شیرین کن در ایران
آب شیرین کن (دستگاه اسمز معکوس ) از دید افراد مختلف معانی متفاوتی دارد. اغلب مردم عبارت آب شیرین کن در ایران را تنها برای شیرین سازی آب دریا به کار می‌برند و با کاربرد آن، درباره‌ی خارج کردن مواد معدنی از آب زیرزمینی به منظور تصفیه و پالایش آب جهت مصارف آشامیدنی و صنعتی، و نیز احیا و استفاده مجدد از فاضلاب خانگی آشنایی ندارند. فرآیند شیرین کردن آب یا نمک زدایی عبارت است از خارج کردن جامدات محلول از آب که چگونگی انتخاب بهترین روش به مقدار و نوع نمک های موجود در آن بستگی دارد.
فرآیند اسمز معکوس
چرخه هیدرولوژی یک فرآیند طبیعی آب شیرین کن است که هنگام تبخیر آب از سطح اقیانوس‌ها و دریاها اتفاق می‌افتد. هنگام تبخیر آب جامدات محلول باقی می‌مانند و آب خالص تبخیر شده و به ابرها می‌پیوندد. سرانجام هنگامی که رطوبت به اندازه کافی انباشته شد بخار متراکم شده و به صورت قطرات باران یا دانه های برف به زمین بر می‌گردند.
از نقطه نظر تاریخی تاریخچه استفاده از آب شیرین کن به قرن چهارم پیش از میلاد باز می‌گردد که ارسطو فرآیند تقطیر را به عنوان روشی برای شیرین سازی آب دریا معرفی کرد و مدارکی نیز درباره‌ی کاربرد این روش به وسیله دریانوردان در حدود 2000 سال قبل موجود است.
اما سال‌ها بعد و با توسعه ماشین‌های بخار و پیشرفت تکنولوژی تقطیر استفاده از این روش گسترش یافت و به طوری که در دهه 40 میلادی بیشتر کشتی یا اقیانوس پیما و همچنین در مناطق جنگی برای تولید آب شرب استفاده می‌شد.
دوره جدید آب شیرین کن از سال های 1950 با توسعه فرآیند تبخیر ناگهانی چند مرحله آیی(MSF) مطرح شد. دانشمندان با انجام تحقیقات و با استفاده از دانش گذشته در دهه 60 میلادی توانستند روش تقطیر چند مرحله آیی (MED) را معرفی کنند که با استناد به آمار منتشر شده تا سال 1990 بالغ بر 8 میلیون مترمکعب در روز آب شیرین تولید کرده است.
در اوایل دهه 70 میلادی فرآیند جدید آب شیرین کن مورد توجه قرار گرفت و آن استفاده از غشاهای نیمه تراوا به منظور نمک زدایی از آب بود،این فرآیند تحت عنوان اسمز معکوس (R.O) شناخته شد و دارای فواید بالقوه فراوانی در مقایسه با تقطیر بود و امروزه در بیشتر موارد از این روش استفاده می‌کنند.
با افزایش قیمت آب تولیدی از منابع سنتی و معمولی اقتصاد آب شیرین کن نیز پیشرفت کرد، امروزه در تعداد زیادی از پروژه‌های تأمین آب صنعتی و خانگی، آب شیرین کن به عنوان گزینه ای اقتصادی و قابل رقابت مطرح است، که خشکسالی بر آنها اثری ندارد و در بسیاری موارد تنها انتخاب می‌باشند.
در حال حاضر بسیاری از کشورهای با آب‌وهوای خشک بر شیرین سازی آب دریا به عنوان منابع اصلی آب شیرین تکیه می‌کنند و با توجه به آمار کتاب فهرست واحدهای آب شیرین کن دنیا تا سال 2001 مجموعا 30 میلیون مترمکعب در شبانه روز آب شیرین می‌شود.
به عنوان جمع‌بندی مطالب می‌توان فناوری آب شیرین کن را بر اساس تغییر فاز به دو بخش کلی تقسیم کرد
1- فرآیند (MED)
- Multi Stage Flash distillation) MSF)
- Vapor Compression Distillation)VCD)
2- فرآیندی که در آنها تغییر فاز صورت نمی‌گیرد
- R.O)-Reverse Osmosys
- E.D)-Electro Dialysis
کارایی هر کدام از این فرآیندها بستگی به غلظت نمک در آب تغذیه و همچنین ارزش هزینه آب دارد
منبع: کتاب شیرین سازی آب
شرکت زادآب به عنوان تولیدکننده تجهیزات آب و فاضلاب آماده ارائه مشاوره رایگان به شما عزیزان می باشد. در صورت نیاز به مشاوره با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.
021-55256411 -12
09223345280