تصفیه فاضلاب با استفاده از تصفیه طبیعی

برکه تثبیت فاضلاب wps

یکی از روش های تصفیه فاضلاب استفاده از روش تصفیه طبیعی می‌باشد که در آن مکانیسم حذف بدون استفاده از تجهیزات مکانیکال انجام می‌گیرد. برکه تثبیت از جمله روش های تصفیه طبیعی می‌باشد که به صورت استخرهای کم عمق یا گودال های کم عمق طبیعی ساخته می‌شوند. فاضلاب ورودی در این حوض‌ها جمع آوری شده و به واسطه یکسری فرایندهای طبیعی تصفیه، پسابی باکیفیت بسیار مطلوب و قابل‌قبول محیط زیست از آن خارج می‌گردد.

طراحی برکه های تثبیت فاضلاب

در این گودال های خاکی، فاضلاب برای مدت طولانی نگهداری شده و با عمل ته نشینی و به کمک نور، حرارت، رشد جلبک‌ها و میکرو ارگانیسم‌ها، مواد آلی موجود در آن تجزیه و تثبیت می‌گردد.

پساب خروجی از برکه‌ها ازنظر کیفیت میکروبی و شیمیایی در حدی است که از آن می‌توان برای آبیاری زمین‌های کشاورزی و... استفاده نمود.

در داخل برکه‌ها بین جلبک و باکتری همزیستی وجود دارد.

واکنش فتوسنتز

واکنش موردنیاز جلبک برای تأمین

OH-واکنش دوم سبب رسوب کردن برخی از فلزات سنگین به شکل هیدروکسید می‌شود و همچنین سبب بالا رفتن قلیاییت آب می‌شود.

معمولاً طبقه‌بندی برکه‌های تثبیت بر اساس نوع واکنش بیولوژیکی که در آن به وقوع می‌پیوندد، انجام می‌گیرد که بر این اساس سه نوع برکه وجود دارد.

برکه های بی هوازی

برکه های بی هوازی اغلب پیش از برکه های اختیاری جهت کاهش زمین موردنیاز به‌کار برده  می‌شود. در بسیاری از موارد نیز نقش آنها به عنوان پیش تصفیه برای کاهش بار آلودگی فاضلاب های با شدت آلودگی زیاد است.

این برکه‌ها معمولاً دارای عمق 2 الی 5 متر می‌باشند و به همین دلیل دریافت کننده بار مواد الی زیادی می‌باشند.

در این برکه‌ها اکسیژن وجود ندارد لذا فرایندهای بیولوژیکی در حالت بی هوازی انجام می‌گیرد و باکتری های بی هوازی مواد آلی را تجزیه می‌نمایند.

زمان ماند فاضلاب در این برکه‌ها بین ۵-۲ روز می‌باشد. اگرچه زمان ماند های طولانی‌تری نیز گزارش‌شده است. مهم‌ترین واکنش بیولوژیکی در آنها تولید اسید و تخمیر متانی است.

برکه های اختیاری

متداول‌ترین نوع برکه‌ها هستند که در لایه‌های فوقانی آنها به دلیل وجود اکسیژن محلول شرایط هوازی وجود دارد و در لایه‌های تحتانی به دلیل عدم وجود اکسیژن محلول شرایط بی هوازی غالب می‌باشد. لایه حد واسط نیز در بین لایه هوازی و بی‌هوازی شناسایی‌شده است. عمق این برکه‌ها معمولاً بین ۵/۲ -۵/۱ متر و زمان  ماند در آنجا بین ۳۰ -۷ روز می‌باشد. در لایه هوازی فوقانی، جلبک‌ها و باکتری‌های هوازی و اختیاری به صورت همزیستی زندگی می‌کنند.

تصفیه فاضلاب برکه تثبیت

برکه های اختیاری را به دو نوع تقسیم می‌کنند

• برکه های اختیاری اولیه که دریافت‌کننده فاضلاب خام می‌باشند.
• برکه های اختیاری ثانویه که دریافت‌کننده فاضلاب ته نشین شده می‌باشند.

برکه های هوازی

در برکه های هوازی اکسیژن محلول در تمام نقاط برکه وجود داشته و فعالیت‌های بیولوژیکی تماماً به صورت هوازی انجام می‌گیرد

برکه های هوازی به سه گروه تقسیم می‌شوند

1. برکه های هوازی کم بار : فاضلاب‌های محتوی مواد آلی محلول در این برکه‌ها در شرایط هوازی تصفیه می‌شود. دو منبع تولید اکسیژن شامل فتوسنتز جلبک‌ها و اکسیژن‌گیری از طریق اتمسفر است. تولید اکسیژن از طریق فتوسنتز در نقاط تحتانی به صورت ضعیف انجام می‌گیرد. در طول روز در لایه‌های فوقانی اکسیژن محلول به حد غلظت اشباع و یا حتی فوق اشباع می‌رسد.
2. برکه های هوازی پربار : این برکه‌ها با برکه‌های دیگر از نقطه نظر تولید سلول های جلبکی دارای تفاوت می‌باشند. از جلبک‌های تولیدی می‌توان به عنوان منبع پروتئین برای خوراک حیوانات استفاده نمود. سیستم HPR در زدایش BOD، ازت و فسفر بسیار مؤثر   می‌باشد. عمق برکه‌های پربار حدود 45/0 -3/0 متر است که اجازه عبور نور خورشید را به تمام اعماق می‌دهد.
3. برکه های هوازی تکمیلی : هدف از این برکه‌ها بهبود کیفیت میکروبی پساب فر آینده‌ای تصفیه ثانویه و یا پساب خروجی از برکه‌های اختیاری می‌باشد. عمق آنها بین 5/1 – 9/0 متر است که به صورت سری پشت سر هم قرار می‌گیرند. تعداد برکه‌های تکمیلی لازم عمدتاً بستگی به کیفیت پساب موردنظر دارد. در برکه‌های تکمیلی در تمام طول روز اکسیژن در فاضلاب وجود دارد. جمعیت جلبکی موجود در این برکه‌ها نسبت به برکه‌های اختیاری بسیار متنوع‌تر می‌باشد.

مزایای استفاده از برکه های تثبیت

1. برکه های تثبیت ازنظر ساختمانی بسیار ساده هستند و مهم‌ترین مرحله ساخت آنها را گودبرداری، تأسیسات تصفیه مقدماتی، سازه‌های ورودی و خروجی، جداره سازی و آب‌بندی دیواره‌ها و کف برکه تشکیل می‌دهد.
2. برکه های تثبیت نسبت به سایر روش های تصفیه فاضلاب معمولاً ارزان‌تر می‌باشند.
3. پساب خروجی از برکه‌های تثبیت با استانداردهای کیفیت پساب ارائه‌شده از سوی جامعه اروپا (EC ) و سازمان محیط زیست (EPA) مطابقت دارد.
4. برکه های تثبیت به دلیل دارا بودن حجم زیاد و طولانی بودن زمان ماند هیدرولیکی در آنها، نسبت به تحمل شک مواد آلی و سمی در برابر دیگر فرایندهای متداول تصفیه فاضلاب دارای مقاومت بیشتری می‌باشد.

مزایای سیستم تصفیه فاضلاب به روش برکه تثبیت را می‌توان در سه بخش سادگی، هزینه پایین و کارایی خلاصه نمود.

معایب برکه های تثبیت

1. تولید بو
2. پرورش حشرات
3. بالا بودن غلظت جامدات معلق: پساب خروجی از برکه‌های تثبیت به دلیل رشد بیش از حد جلبک‌ها، غلظت جامدات معلق بالا خواهد بود که این بالا بودن غلظت جامدات معلق در مواردی جهت استفاده مجدد از پساب ممکن است مشکل‌ساز باشد، به‌ویژه برای تغذیه آب‌های زیرزمینی و همچنین در سیستم‌های آبیاری تحت فشار و قطره‌ای نیز سبب مسدود شدن نازل‌ها می‌شود.
4. نیاز به زمین زیاد : محدودیتی از لحاظ شکل ظاهری وجود ندارد هرچند متداول‌ترین شکل، مستطیل با نسبت طول به عرض بزرگ‌تر از دو به یک می‌باشد.

مهم‌ترین شرط استفاده از برکه‌های تثبیت فاضلاب قابلیت دسترسی به زمین کافی و ترجیحاً با ضریب نفوذپذیری خیلی پایین می‌باشد.

فلو دیاگرام

برکه های اختیاری اولیه F

برکه های تکمیلی M

برکه های بی‌هوازی A

 شرکت زادآب به عنوان تولیدکننده تجهیزات آب و فاضلاب آماده ارائه مشاوره رایگان به شما عزیزان می باشد. در صورت نیاز به مشاوره با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

021-55256411-12

0912-4349929

نوشتن دیدگاه