بستر لجن خشک کن
لجنی که با یکی از روش‌های هوازی یا بی هوازی کاملا هضم و تثبیت‌شده است، می‌بایست خاکستری رنگ و فاقد بوی ناخوشایند باشد. چنین لجنی قدرت آبدهی بالایی دارد و خاصیت چسبندگی ذرات آن بسیار کم است.
برای آنکه چنین لجنی را بتوان از تصفیه خانه فاضلاب بیرون برد باید به غلظت لجن افزود طوری که غلظت لجن به 50 الی 85 درصد برسد.
در صورتی که بخواهند لجن را به صورت پودر بسته‌بندی نموده و در اختیار کشاورزان قرار دهند بایستی رطوبت آن بیش از 15 درصد باشد.
روش های خشک کردن لجن
برای رسیدن به این هدف روش‌های گوناگونی متداول است که مهم‌ترین آن ها عبارتند از:
- استفاده از بسترهای لجن خشک کن
- استفاده از روش های مکانیکی
- استفاده از دریاچه‌ها یا گودال‌های خشک کننده لجن
- روش های حرارتی
- خشک‌کننده پاششی
روش بسترهای لجن خشک کن
با توجه به شرایط اقلیمی و کمی درجه رطوبت در شهرهای ایران این روش جزو مناسب‌ترین و ارزان‌ترین روش‌ها برای خشک کردن لجن محسوب می‌شود.
روش کار بدین ترتیب است که لجن را به صورت لایه‌هایی ضخیم به ضخامت 20 الی 40 سانتی‌متر بر روی بسترها پخش می‌کنند.
تذکر
به علت وجود مقداری گاز در لجن و بیرون آمدن حباب‌های آن هنگام ورود به بستر، نخست لخته‌های لجن به شکل کف به سمت بالا آمده و آب لجن در پایین جمع می‌گردد. از این رو باید این آب لجن به وسیله یک سیستم زه کشی در کف بستر از لجن جدا شود.
معمولا ابعاد بسترهای لجن خشک کن 5 تا 20 متر پهنا و 10 الی 50 متر درازا می‌باشد و البته این ابعاد برای حالتی است که از تجهیزات مکانیکی برای گرداوری لجن استفاده می‌شود. در حالت دستی پهنا نباید از 4 تا 5 متر بیشتر باشد.
آب لجن جمع شده باید دوباره به مدار جریان فاضلاب در تصفیه‌خانه و در نقطه‌ای پیش از واحدهای تصفیه زیستی برگشت داده شود.
استفاده از دریاچه‌ها یا گودال‌های خشکی لجن
این گودال‌ها می‌توانند کار بسترهای لجن خشک کن و حتی قسمتی از فرایند هضم لجن را یکجا انجام دهند. ارتفاع لجن در این گودال‌ها می‌تواند میان 1 الی 3 متر انتخاب گردد.
چنین گودال‌هایی باید در مکان‌هایی قرار بگیرند که سطح آب زیرزمینی پایین بوده و دور از محیط زیست مردم باشد و جهت باد، احتمال ایجاد پشه و بوهای ناخوشایند را باید پیش‌بینی کرد.
روش‌های مکانیکی برای خشک کردن
استفاده از این روش برای آبگیری لجن در کشورهای پیشرفته بسیار متداول است ولی در ایران به دلیل برخی مشکلات از قبیل نبود تجهیزات لازم برای این روش، حساس بودن تجهیزات، راهبری سخت و مصرف انرژی بالا خیلی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
در همه‌ی روش‌های مکانیکی باید آب لجن به دست آمده به نقطه‌ای پیش از تأسیسات تصفیه‌ی زیستی منتقل و برای تصفیه دوباره وارد مدار جریان فاضلاب تصفیه‌خانه گردد.
مهم‌ترین روش‌های مکانیکی آبگیری از لجن عبارتند از
الف: ماشین‌های سانتریفیوژ
در این روش از نیروی گریز از مرکز برای جداسازی مواد جامد لجن از آب لجن استفاده می‌شود. معمولاً به شکل استوانه و یا مخروط‌های گردان می‌باشند.
از ویژگی‌های مهم این روش می‌تواند به جای گیری کم تجهیزات آن و همچنین نیاز کم‌تر برای نگهداری و تخصص آن اشاره کرد.
در این روش غلظت لجن به دست آمده به 20 تا 30 درصد می‌رسد لذا بایستی قبل از حمل لجن خروجی ان باید غلظت آن را تقلیل داد.
ب: فیلتر فشاری
در این روش از توری های پلاستیکی دهانه ریزی استفاده می‌شود و نحوه‌ی عملکرد این سیستم ها به این ترتیب است که لجن را نخست در میان این توری‌ها قرار داده و به مدت یک تا دو ساعت در دستگاهی تحت فشار 6 تا 8 اتمسفر قرار می‌گیرد.
ج: فیلتر مکشی
این ماشین‌ها از استوانه‌های گردان و توخالی تشکیل شده‌اند که حول محور افقی خود می‌چرخند. دیوار استوانه را توری فلزی و یا پلاستیکی دهانه ریزی تشکیل داده و سمت زیرین استوانه مرتباً در انبار لجن قرار دارد.
درون این استوانه فشار مکشی برابر 0.8 تا 0.9 اتمسفر در درون استوانه موجب می‌شود که آب از توری گذشته و وارد استوانه گردد و ذرات جامد لجن روی توری بمانند.
د: نوار فیلتری
این ماشین‌ها از دو نوار از جنس تور فلزی که به دور استوانه فلزی متعددی می‌چرخند. این دو نوار ابتدا از هم فاصله داشته و لجن روی نوار زیرین ریخته می‌شود.
لجن در این روش در نتیجه فشار دو نوار که به وسیله‌ی استوانه‌های فلزی گردان تأمین می‌گردد، آب خود را از دست می‌دهد.
روش حرارتی
خشک سازی حرارتی نسبت به سایر روش‌ها موجب کاهش بیشتر رطوبت از لجن می‌شود.
مزایای خشک سازی حرارتی شامل
کم شدن هزینه‌های حمل‌ونقل محصول، کاهش بیشتر پاتوژنها، بهبود قابلیت ذخیره‌سازی و فروش می‌باشد.
این روش به شکل‌های مختلفی قابل اجراست از قبیل:
خشک کننده‌ها معمولاً بر اساس روش اصلی انتقال گرمابه جامدات مرطوب در حال خشک شدن طبقه‌بندی می‌گردند.
این روش‌ها شامل
الف: همرفت : در این حالت انتقال گرما از طریق تماس مستقیم میان لجن مرطوب و گازهای داغ انجام می‌گردند
ب: روش هدایت : در این حالت انتقال گرما از طریق تماس جامدات لجن مرطوب با سطوح داغ انجام می‌شود
ج: روش تابش : در این روش انتقال گرما از طریق انرژی تابشی تأمین شده توسط عناصر مقاوم به الکتریسیته، مواد مقاوم گداخته گازسوز یا لامپ‌های فروسرخ انجام می‌گیرد.
خشک کننده پاششی لجن
خشک کننده پاشش حذف سریع رطوبت از طریق پخش پودری یا تزریق لجن به درون یک جریان گاز داغ می‌باشد.
در یک سیستم خشک سازی پاشش کیک لجن مرطوب با لجن از پیش خشک شده مخلوط می‌گردند تا انتقال پنوماتیک بهبود یابد.
شرکت زادآب به عنوان تولیدکننده تجهیزات تصفیه آب و فاضلاب و تامین کننده مواد شیمیایی این حوزه و تاسیسات آماده ارائه مشاوره رایگان به شما عزیزان می باشد. در صورت نیاز به مشاوره با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.
021-55256411-12
0912-4349929